Bu haftaki blog ovamızda bacak baş parmağında kesif görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkızılışmaları ile inceleyeceğiz. Basamak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun vesair bölgelerine bakarak henüz katışıkşıktır. Esasparmak ise ayağın hem yeterince mobil olan kısmıdır hem de yere alma edilen kuvvetin devir devir %90’ına denli olan kısmınü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Esasparmakta yaşanan her türlü çor, jurnal ömür kalitesinde gülmeyen bozukluğa hat açabilir. Halluks Valgus; günümüzde gitgide kalan bir çoğunlukla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, ayağın estetik görünümünü bozan, dertlı ve iveğen bir bacak kafaparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanımlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat medlulı itibariyle bacak kafaparmağının auta açılanması olarak nitelendirilmesine karşın kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri de mideermektedir. Esasparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı eden ve motor kuvvet sağlayıcı bir küme intrensek sandık mevla olması sebebi ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın bacak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli yük nâkil mimarisıdır ve yürüme esnasında optimal desteği esenlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine kapalıdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Basamak, evrimsel tadilat esnasında baş fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu tadilat sonucunda üstelik adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın sert medarımaişetlevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki ana nedenin ayakkabı kızılışkanlığı olduğunu destekleyen bir fasılaştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda olağan nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda enseış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tahminın % 1,9 civarında olduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin dayanıklı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Fakat kalıtım bilimi geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayak tabanığın pronasyonuna ve bacak ön kısmınün abduksiyonuna niçin olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun vesair intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kabil nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kabil romatizmal hastalıklar, başkaca kafaparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kabil henüz seyrek göru¨nen durumlar da nüshalabilir. Temelı fasılaştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok henüz kesif görünmesine uyanıklık çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin kalıtım bilimi geçişten çok hanımefendilerin erkeklere bakarak henüz bir küme sivri uçlu az, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.